آوازخوانی شهره سلطانی در کافه آمون

دوباره زخمه­ی ساز و لهیب آوازش مقام دشتستان در حصار ماهورش بهای این عسل نیم خورده زهرش بود بهای این کندو نیش های زنبورش برای مردن زیباترین زمان شب بود نهنگ زاده­ی شبهای ماه عقرب بود .... خیال کرد که آقای آسماناین بار برای خواسته ای کرده است مأمورش سیاه و سرخ شد و مثل ابرها غرید به روی دیوار افتاد برقساطورش و

آوازخوانی شهره سلطانی در کافه آمون

زن که صورتش از ترس مثل کاغذ بود که قطره قطره­ی خون می زدند هاشورش دوباره سمفونی مردگان به راه افتاد به تک نوازی مرگ و صدای شیپورش .... نشست پیش زن ، آهنگ آخرش را ساخت و بعد خونش پاشید روی تنبورش ! حامد ابراهیم پور

پلمپ کافی شاپ شهره سلطانی,پلمپ کافه شهره سلطانی,ترانه خوانی شهره سلطانی,ترانه خوانی شهره سلطانی در کافی شاپ,آواز خوانی شهره سلطانی در کافی شاپ,داستان پلمپ کافه آمون از زبان شهره سلطانی: برخی هنوز فرق بين ترانه و آواز را نمی دانند!